شرط ورود چینی ها به بافت فرسوده تهران
ورود چینیها به بازار مسکن و بافت فرسوده تهران، مشروط به دو شرط اصلی است:
1. انتقال تکنولوژی ساخت:
مقامات ایرانی تاکید دارند که چینیها در کنار سرمایهگذاری در پروژههای مسکن و نوسازی بافت فرسوده، باید دانش فنی و تکنولوژی ساخت و ساز خود را به ایران منتقل کنند. این امر به ارتقای سطح دانش فنی و کیفی صنعت ساختمان در ایران کمک خواهد کرد.
انتقال تکنولوژی میتواند شامل آموزش نیروهای ایرانی، استفاده از مصالح و تجهیزات ساختمانی جدید و بهروز، و بهکارگیری روشهای نوین ساخت و ساز باشد.
چسب کاشی
2. تامین 80 درصد منابع مالی:
شرط دوم ورود چینیها به بازار مسکن و بافت فرسوده تهران، تامین 80 درصد منابع مالی پروژهها توسط آنها است. این بدان معناست که چینیها باید 80 درصد از هزینههای ساخت و ساز را خودشان تقبل کنند و 20 درصد باقیمانده را میتوانند از طریق مشارکت با سرمایهگذاران ایرانی تامین کنند.
تامین 80 درصد منابع مالی توسط چینیها، به نفع اقتصاد ایران خواهد بود، زیرا باعث کاهش وابستگی کشور به منابع مالی خارجی و همچنین ایجاد اشتغال برای ایرانیان میشود.
علاوه بر این دو شرط اصلی، موارد دیگری نیز باید در نظر گرفته شود، از جمله:
رعایت قوانین و مقررات ملی: چینیها باید در تمام مراحل پروژههای خود، قوانین و مقررات ملی ایران را رعایت کنند.
حفظ حقوق و منافع مردم: در اجرای پروژههای نوسازی بافت فرسوده، باید حقوق و منافع ساکنان این مناطق به طور کامل حفظ شود.
تاثیر بر بازار کار: ورود چینیها به بازار مسکن و بافت فرسوده تهران، باید به گونهای باشد که به ضرر کارگران و متخصصان ایرانی نباشد.
در حال حاضر، مذاکرات بین مقامات ایرانی و چینی در خصوص ورود چینیها به بازار مسکن و بافت فرسوده تهران ادامه دارد و هنوز هیچ توافق نهایی حاصل نشده است.
نکاتی که چینیها باید برای ورود به بافت فرسوده تهران رعایت کنند:
1. رعایت قوانین و مقررات:
چینیها باید در تمام مراحل پروژههای خود، قوانین و مقررات ملی ایران را رعایت کنند.
این موضوع شامل قوانین و مقررات مربوط به ساخت و ساز، قوانین و مقررات مربوط به کار و اشتغال، و قوانین و مقررات مربوط به حفاظت از محیط زیست میشود.
2. حفظ حقوق و منافع مردم:
در اجرای پروژههای نوسازی بافت فرسوده، باید حقوق و منافع ساکنان این مناطق به طور کامل حفظ شود.
این موضوع شامل جبران خسارات وارده به ساکنان، ارائه مسکن موقت به آنها، و مشارکت دادن آنها در فرآیند تصمیمگیری در مورد پروژهها میشود.
3. تاثیر بر بازار کار:
ورود چینیها به بازار مسکن و بافت فرسوده تهران، باید به گونهای باشد که به ضرر کارگران و متخصصان ایرانی نباشد.
برای این منظور، باید از بهکارگیری نیروهای کار چینی در پروژهها به طور حداقلی استفاده شود و اولویت با بهکارگیری نیروهای ایرانی باشد.
4. شفافیت و نظارت:
تمام مراحل مربوط به ورود چینیها به بافت فرسوده تهران، باید با شفافیت کامل و تحت نظارت دقیق انجام شود.
این امر به منظور جلوگیری از سوءاستفاده و تضییع حقوق مردم و همچنین اطمینان از حسن اجرای پروژهها ضروری است.
5. مشارکت بخش خصوصی ایرانی:
در کنار سرمایهگذاری چینیها، باید از مشارکت بخش خصوصی ایرانی در پروژههای نوسازی بافت فرسوده نیز استفاده شود.
این امر به افزایش توان مالی پروژهها، ایجاد رقابت در بازار و ارتقای کیفیت ساخت و سازها کمک خواهد کرد.
6. توجه به هویت و معماری ایرانی:
در طراحی و اجرای پروژههای نوسازی بافت فرسوده، باید به هویت و معماری ایرانی توجه شود.
این امر به حفظ ارزشهای فرهنگی و تاریخی ایران و همچنین ایجاد فضایی زیبا و دلنشین برای ساکنان این مناطق کمک خواهد کرد.
7. مطالعات و بررسیهای لازم:
قبل از شروع هرگونه فعالیتی در خصوص ورود چینیها به بافت فرسوده تهران، باید مطالعات و بررسیهای لازم انجام شود.
این مطالعات باید شامل بررسی نیازها و مشکلات بافت فرسوده، ارزیابی توان مالی و فنی چینیها، و بررسی آثار اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی ورود چینیها به ایران باشد.
8. جلب نظر مردم:
در تمام مراحل مربوط به ورود چینیها به بافت فرسوده تهران، باید نظر مردم ساکن در این مناطق جلب شود.
این امر به منظور جلب رضایت مردم و افزایش مشارکت آنها در اجرای پروژهها ضروری است.
موارد فوق، برخی از مهمترین موضوعات مربوط به ورود چینیها به بافت فرسوده تهران است که باید مورد توجه قرار گیرد.
9.مسئولیتپذیری:
چینیها باید در قبال تعهدات خود در پروژههای نوسازی بافت فرسوده تهران، کاملاً مسئولیتپذیر باشند و در صورت بروز هرگونه مشکل، پاسخگوی آن باشند.
10. تطبیق با فرهنگ ایرانی:
چینیها باید با فرهنگ و آداب و رسوم ایرانی آشنا شوند و در تعاملات خود با مردم ایران، احترام متقابل را رعایت کنند.
11. یادگیری زبان فارسی:
یادگیری زبان فارسی توسط چینیها میتواند به ارتباط بهتر آنها با مردم ایران و همچنین درک عمیقتر فرهنگ و آداب و رسوم ایرانی کمک کند.
ورود چینیها به این حوزه میتواند فرصتهای جدیدی را برای کشور ایجاد کند، اما در عین حال باید مراقب بود که این امر به ضرر منافع ملی و مصالح مردم ایران نباشد.
ساخت سالانه 150 هزار واحد مسکونی در تهران:
نیاز به مسکن مناسب، یکی از اساسیترین نیازهای هر جامعهای است. در کلانشهر تهران، به دلیل تراکم بالای جمعیت و رشد روزافزون آن، این نیاز به طور ملموستر احساس میشود.
کارشناسان و مسئولان شهری معتقدند که برای پاسخ به این نیاز و جلوگیری از کمبود مسکن در تهران، باید سالانه 150 هزار واحد مسکونی جدید ساخته شود.
دلایل متعددی برای ضرورت ساخت این تعداد واحد مسکونی در تهران وجود دارد، از جمله:
رشد جمعیت: جمعیت شهر تهران در حال افزایش است و این امر به معنای نیاز به مسکن بیشتر برای ساکنان جدید است.
ازدواج جوانان: هر ساله تعداد زیادی از جوانان در تهران ازدواج میکنند و نیاز به مسکن مستقل دارند.
فرسودگی بافت مسکونی: بخش قابل توجهی از بافت مسکونی تهران فرسوده شده و نیاز به نوسازی یا تخریب و بازسازی دارد.
مهاجرت به تهران: مهاجرت به تهران از سایر نقاط کشور، به دلیل وجود فرصتهای شغلی و تحصیلی بیشتر، همچنان ادامه دارد و این امر نیز بر تقاضا برای مسکن در این شهر میافزاید.
در حال حاضر، ظرفیت ساخت و ساز سالانه در تهران به مراتب کمتر از 150 هزار واحد مسکونی است.
برای جبران این کمبود، لازم است اقدامات مختلفی انجام شود، از جمله:
تسهیل صدور پروانه ساختمانی: فرآیند صدور پروانه ساختمانی باید سادهتر و سریعتر شود تا سرمایهگذاران و سازندگان تشویق به ساخت و ساز بیشتر شوند.
ارائه تسهیلات بانکی: دولت باید به سازندگان و متقاضیان مسکن، تسهیلات بانکی با نرخ سود کم ارائه دهد تا توان آنها برای ساخت و خرید مسکن افزایش یابد.
استفاده از اراضی دولتی: از اراضی دولتی موجود در شهر تهران میتوان برای ساخت مسکنهای ارزانقیمت و یا مسکنهای حمایتی استفاده کرد.
جذب سرمایهگذاری خارجی: دولت باید با ایجاد شرایط مناسب، سرمایهگذاران خارجی را برای سرمایهگذاری در بخش مسکن تشویق کند.
توسعه بافتهای فرسوده: با نوسازی و بازسازی بافتهای فرسوده، میتوان از زمینهای موجود در شهر به طور بهینهتری استفاده کرد و بدون نیاز به تصرف اراضی جدید، واحدهای مسکونی جدیدی احداث کرد.
ساخت سالانه 150 هزار واحد مسکونی در تهران، نه تنها به حل مشکل کمبود مسکن در این شهر کمک خواهد کرد،
بلکه باعث رونق صنعت ساختمان، ایجاد اشتغال و افزایش سرانه فضای مسکونی برای شهروندان تهرانی نیز خواهد شد.
مسئولان و متولیان امر مسکن در شهر تهران باید با برنامهریزی دقیق و اتخاذ تدابیر لازم، زمینه را برای تحقق این هدف مهم فراهم کنند.
✍پیشنهاد ما برای مطالعه خبر :